ಬದಲಾದ ನೆಲೆಗಳಲ್ಲಿ

ಶ್ಯಾಮಲಾ ಮಾಧವ ಇವರ ಆತ್ಮಕಥಾನಕ ಧಾರಾವಾಹಿ `ನಾಳೆ ಇನ್ನೂ ಕಾದಿದೆ’ ಇದರ

ಅಧ್ಯಾಯ – ೯

ಇದೇ ನಮ್ಮ ಮನೆ, ನಮ್ಮ ನೆಲೆ, ಎಂದುಕೊಂಡ ತಾಣವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ದೂರ ಹೋಗಬೇಕಾಗಿ ಇರುವ ಸ್ಥಿತಿ ಬಂದರೆ? ಅಂತಹದೊಂದು ಕಲ್ಪನೆಯೂ ಇರದಿದ್ದ ನಮಗೆ, ಬೆಸೆಂಟ್ ಶಾಲೆಯ ಆವರಣದೊಳಗಿನ ಮನೆಯನ್ನು ತೊರೆದು ಬೇರೆ ನೆಲೆ ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗಿ ಬಂದಾಗ, ನೀರಿನಿಂದ ಕಿತ್ತ ತಾವರೆಯಂತೇ ಆಯ್ತು, ನಮ್ಮ ಗತಿ. ನಾವಿದ್ದ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ಹೋಮ್‌ಸಾಯನ್ಸ್ ಕಾಲೇಜ್ ಕಟ್ಟಡ ಬರಲಿರುವ ಕಾರಣ, ಅನ್ಯ ನೆಲೆ ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಬೇಕೆಂದು ಅಮ್ಮನಿಗೆ ತಿಳಿಸಲಾದಾಗ, ನಾನು ಥರ್ಡ್ ಫಾರ್ಮ್‌ನಲ್ಲಿದ್ದೆ. ಶಾಲೆಯ ಆ ಆವರಣವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗುವುದಾದರೂ ಹೇಗೆ? ಪ್ರೀತಿಯ ಟೀಚರ್‍ಸ್, ನೆಚ್ಚಿನ ಗೆಳತಿಯರು, ಕೈಯೆಟುಕಿನಲ್ಲಿದ್ದ ಲೈಬ್ರೆರಿಗಳು, ಆ ಸಮೃದ್ಧ ಹೂತೋಟ, ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ರೆಂಜೆಮರ - ಆ ವಿಚಾರದಿಂದಲೇ ಮನಸು ನೊಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿತ್ತು. ಅಮ್ಮ ನೆಟ್ಟಿದ್ದ ಕಸಿಯ ಹಣ್ಣಿನ ಗಿಡಗಳು - ಪಪ್ಪಾಯಿ, ಗೇರು, ದಾಳಿಂಬೆ - ಅದೇ ತಾನೇ ಮೊದಲ

ಕೊಲಂಬಸ್ ಏರಿಕಲ್ಲನ್ನು ಕಂಡ!

(ಪರ್ವತಾರೋಹಣ ಸಪ್ತಾಹದ ಎರಡನೇ ಭಾಗ)

ಪರ್ವತಾರೋಹಣ ಸಪ್ತಾಹದ ಮೊದಲ ದಿನದ ಸಭಾ ಕಲಾಪಕ್ಕೆ, ಅಂದರೆ ಸಂತ ಅಲೋಶಿಯಸ್ ಕಾಲೇಜಿನ ವಿಶೇಷ ಭಾಷಣಕ್ಕೆ, ನಾನು ಪರ್ವತಾರೋಹಣದ ಕೆಲವು ವಿಶೇಷ ಅನುಭವಗಳನ್ನು ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾಗಿ ಮಾತಿನ ಹಂದರಕ್ಕೆ ಅಳವಡಿಸಿದ್ದೆ. ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಅಮೆದಿಕ್ಕೆಲ್ ಏರಲು ಹೋದಾಗ ಆನೆ ಬೆನ್ನಟ್ಟಿದ್ದು, ಮಳೆಗಾಲದ ಜಮಾಲಾಬಾದ್ ಏರಿದ್ದು, ಕುಮಾರಪರ್ವತದಲ್ಲಿ ಕಾಲುಳುಕಿದ್ದನ್ನೆಲ್ಲ ಇಲ್ಲಿ ವಿವರಗಳಲ್ಲಿ ನೀವೀಗಾಗಲೇ ಓದಿದ್ದಾಗಿದೆ. (ಆಸಕ್ತರು ಆಯಾ ಹೆಸರಿನ ಮೇಲೇ ಚಿಟಿಕೆ ಹೊಡೆದು ಈಗಲೂ ಓದಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು.)  ಹಾಗೆಯೇ ನಾನು ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾಗಿ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಿದ್ದ ಏರಿಕಲ್ಲನ್ನು ಪ್ರಥಮ ಬಾರಿಗೆ ಏರಿದ ಅನುಭವವನ್ನು ಮಾತ್ರ ಇಲ್ಲಿ ವಿಸ್ತರಿಸುತ್ತೇನೆ.

ಕರಾವಳಿಯಿಂದ ಚಾರ್ಮಾಡಿ ಘಾಟಿ ಬಳಸುವವರ ಪಾದನಮಸ್ಕಾರ ಸ್ವೀಕರಿಸುವ ಶಿಖರ ಏರಿಕಲ್ಲು (೩೧೩೭ ಅಡಿ ಸಮುದ್ರ ಮಟ್ಟದಿಂದ). ಹಾಗೇ ಕರಾವಳಿಯತ್ತ ಇಳಿದು ಬರುವವರಿಗೂ ಕೊಟ್ಟಿಗೆಹಾರದ ದೂರದಿಂದಲೇ ಎಡದಿಗಂತವನ್ನು ನಿರ್ಧರಿಸುತ್ತ, ಕಣ್ತುಂಬಿ ಬೆರಗು ಹುಟ್ಟಿಸುವ ಏಕೈಕ ಶಿಖರ ಏರಿಕಲ್ಲು. `ಪರ್ವತಾರೋಗಿಗೆ’ – ಅಂದರೆ ತುಳುವರು ಹೇಳುವಂತೆ `ಮಲೆಬಡಪ್ಪುನೆ ಸೀಕ್’ ತಗುಲಿದವರಿಗೆ ಅಷ್ಟೇ ಸಾಕಾಗುವುದಿಲ್ಲ, ಅದರ ನೆತ್ತಿಯ ಎತ್ತರದಿಂದ ಸುತ್ತ ದಿಟ್ಟಿ ಬೀರುವ ಸಂತೋಷವೂ ಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ!

ಪ್ರಕೃತಿಯ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ

ಶ್ಯಾಮಲಾ ಮಾಧವ ಇವರ ಆತ್ಮಕಥಾನಕ ಧಾರಾವಾಹಿ `ನಾಳೆ ಇನ್ನೂ ಕಾದಿದೆ’ 

ಅಧ್ಯಾಯ – ೮

ನನ್ನ ಪತ್ರಲೇಖನ ಹವ್ಯಾಸ ಆರಂಭವಾದುದು, ಸಣ್ಣ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪನಿಗೆ ನಾನು ಬರೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಪತ್ರಗಳಿಂದ. ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ ಮದುವೆಯಾಗಿ ಮುಂಬೈಗೆ ಹಿಂದಿರುಗಿದ ಮೇಲೆ ನಾನು ಅವರಿಗೆ ಪತ್ರ ಬರೆಯುಲು ಆರಂಭಿಸಿದೆ. ಮದುವೆಯಾದ ಮರುವರ್ಷವೇ ಚಿಕ್ಕಮ್ಮ ಬಸುರಿಯಾಗಿ ಅವಳಿ ಹೆಣ್ಣು ಶಿಶುಗಳಿಗೆ ಜನ್ಮವಿತ್ತಿದ್ದರು. ಈಗ ರಾಮಕೃಷ್ಣ ವಿದ್ಯಾಲಯವಿರುವಲ್ಲಿ ಇದ್ದ ರಾಮಕೃಷ್ಣ ನರ್ಸಿಂಗ್ ಹೋಮ್‌ನಲ್ಲಿ ಡಾ. ಕುಲಾಸೋ ಹಾಗೂ ಡಾ. ಎಂ.ಎಸ್.ಪ್ರಭು ಅವರು ಚಿಕ್ಕಮ್ಮನ ಹೆರಿಗೆ ಮಾಡಿಸಿದ್ದರು. ಶಿಶುಗಳಿಗೆ ಬಾಟ್ಲಿಯಲ್ಲಿ ಹಾಲು ಮತ್ತು ಚಿಕ್ಕಮ್ಮನಿಗೆ ಬಾಟ್ಲಿಯಲ್ಲಿ ಕಾಫಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಬೆಸೆಂಟ್ ಶಾಲೆಯ ನಮ್ಮ ಮನೆಯಿಂದ ನಾನು ನಡೆದು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೆ. ನನಗಾಗ ಹತ್ತು ವರ್ಷವಷ್ಟೇ. ಎಳೆಯ ಶಿಶುಗಳನ್ನು ಎತ್ತಿಕೊಂಡು ಆಡಿಸುವುದು,  ಮುದ್ದಿಸುವುದು ನನಗೆ ಆಗಲೂ ಇಷ್ಟ; ಈಗಲೂ ಇಷ್ಟ. ಹೀಗೆ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪನ ಮಕ್ಕಳು, - ಅನುಪಮಾ, ನಿರುಪಮಾ - ಅನು, ನಿರು - ನನ್ನ ಮುದ್ದಿನ ಕೂಸುಗಳಾದರು.

            

[ಗುಡ್ಡೆಮನೆ ಚಿಣ್ಣರು] ಮತ್ತೆರಡು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಚಿಕ್ಕಮ್ಮ ಪುನಃ ಬಸುರಿಯಾಗಿ ಅದೇ ಆಸ್ಪತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಪುನಃ ಅವಳಿ ಹೆಣ್ಣು ಶಿಶುಗಳನ್ನೇ ಪ್ರಸವಿಸಿದರು. ಹೆರಿಗೆ ಸಮಯ ಈ ಬಾರಿಯೂ ಆಸ್ಪತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಜೊತೆಗಿದ್ದ ನಮ್ಮಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಮರಳಿ, ನಗುತ್ತಾ ಆಂಟಿಯೊಡನೆ ಅಂದರು," ಸುಂದರಿಯ ಅಳುವೇ ಅಳು. ಅದಕ್ಕೆ ಡಾಕ್ಟರ್ " ಅಳುವುದ್ಯಾಕೆ? ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ಒಟ್ಟಿಗೆ ನಾಲ್ಕು ಗಂಡು ಹೆತ್ತರಾಯ್ತಲ್ಲ?" ಎಂದು ತಮಾಷೆ ಮಾಡಿ ನಗಿಸ್ಲಿಕ್ಕೆ ನೋಡಿದ್ರು." ಈ ಚಿಕ್ಕ ಅವಳಿಗಳು ಸುಕನ್ಯಾ, ಸುಜನ್ಯಾ - ನಮ್ಮ ಸುಕ, ಸುಜಿ - ಹುಟ್ಟಿದಾಗ ನಾನು ಚಿಕ್ಕಪ್ಪನಿಗೆ ಬರೆದಿದ್ದ ಪತ್ರದಲ್ಲಿ ಅವರ ಜನನದ ಸಮಯ, ಹಾಗೂ ಶಿಶುಗಳ ವರ್ಣನೆ ಎಲ್ಲವೂ ಇದ್ದು, ಈಗ ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪನ ಮರಣಾನಂತರ ಅವರ ಕಪಾಟಿನಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿದ ಈ ಪತ್ರದಿಂದ ಅವರಿಗೆ ತಮ್ಮ ಜನನದ ಘಳಿಗೆ ತಿಳಿದು ಬಂತು.

ಆರೋಹಣದ ಹುಟ್ಟು ಮತ್ತು ಪರ್ವತಾರೋಹಣ ಸಪ್ತಾಹ

(ಧಾರಾವಾಹಿಯ ಮೊದಲ ಭಾಗ)

ಮೂವತ್ತಾರು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ, ದಕ ಜಿಲ್ಲೆ ಮಿತಿಯೊಳಗೆ ಹೀಗೊಂದು ಕಲಾಪ ನಡೆಸಿದ್ದೆವು ಗೊತ್ತೇ? ಹೌದು, ಪಶ್ಚಿಮ ಘಟ್ಟದ ಕೂಸಾದ ನಾಡಿನಲ್ಲೇ ಘಟ್ಟಗಳನ್ನು ವ್ಯವಸ್ಥಿತವಾಗಿ ಅನುಭವಿಸುವ ಚಟುವಟಿಕೆಗೆ ಪ್ರಚಾರ ಕೊಡುವಂತೆ ನಾವು ಕೆಲವು ಮಿತ್ರರು ಸಂಯೋಜಿಸಿದ ಕಲಾಪ ಈ ಪರ್ವತಾರೋಹಣ ಸಪ್ತಾಹ. ಬಾಲ್ಯದ ಊರು – ಮಡಿಕೇರಿ, ನನ್ನೊಳಗೆ ಬೆಟ್ಟಗುಡ್ಡಗಳ ಮೋಹವನ್ನೇನೋ ಬೆಳೆಸಿತ್ತು. ತಂದೆ – ಜಿಟಿ ನಾರಾಯಣ ರಾವ್, ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದ ಎನ್ಸಿಸಿ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳ ಪ್ರಭಾವದಲ್ಲಿ ಬೆಟ್ಟ ಏರುವ, ದೀರ್ಘ ನಡಿಗೆಯ ಹವ್ಯಾಸ ನನ್ನಲ್ಲಿ ದೃಢವಾಗಿತ್ತು.  ಮೈಸೂರಿನ ದಖ್ಖಣ ಪರ್ವತಾರೋಹಣ ಸಂಸ್ಥೆಯ ವಿ. ಗೋವಿಂದರಾಜರ ಶಿಷ್ಯತ್ವದಲ್ಲಿ ನಾನು ಪಳಗಿದ ಪರ್ವತಾರೋಹಿಯೇ ಆದೆ. ಮುಂದೊಂದು ದಿನ, ಸಾಹಸಯಾನದಿಂದ ಮರಳುವಲ್ಲಿ ವಿಳಂಬಿಸಿದ ತಂಡವೊಂದರಲ್ಲಿ ಭಾಗಿಯಾದವನ ಹಿರಿಯರೊಬ್ಬರು ಉದ್ಗರಿಸಿದ್ದರು “ಎಂಥದದು ಪರ್ವತಾರೋಹಣ. ಇಲ್ಲೇ ನಮ್ಮ ಹಿತ್ತಿಲಿನ ಗುಡ್ಡೆ ಏರಿದರ ಸಾಲದೇ?” ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಗುಡ್ಡೆಗಳ ಸರಣಿಯನ್ನೇರುವುದು, ಬಂಡೆ ಮೆಟ್ಟುವುದು, ಪ್ರಾಕೃತಿಕ ಋತುಮಾನಗಳ ವಿಪರೀತ – ಅಂದರೆ ಬಿಸಿಲು, ಮಳೆ, ಚಳಿ, ಹಿಮ ಇತ್ಯಾದಿಗಳಿಗೆ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುವುದು, ಕಾಡು ತಿಳಿಯುವುದು, ವನ್ಯಜೀವಿಗಳನ್ನು ಅರಿಯುವುದು, ಶಿಬಿರ ವಾಸ ಹೀಗೆ ಪಟ್ಟಿ ಮಾಡಿದಷ್ಟೂ ಮುಗಿಯದ ಪ್ರಾಕೃತಿಕ ಸೋಜಿಗಗಳ ಅನಾವರಣ ಪರ್ವತಾರೋಹಣ. ಮಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ನಾನು ೧೯೭೫ರಲ್ಲಿ ಅತ್ರಿ ಬುಕ್ ಸೆಂಟರ್ ಮಳಿಗೆ ತೆರೆದು ವೃತ್ತಿಪರವಾಗಿ ನೆಲೆಸುವುದರೊಂದಿಗೆ ನನ್ನ ಪರ್ವತಾರೋಹಣ ಹವ್ಯಾಸವೂ ಭದ್ರ ನೆಲೆಗಂಡಿತ್ತು.

ಕತ್ತಲಿನಿಂದ ಬೆಳಕಿನೆಡೆಗೆ

ಶ್ಯಾಮಲಾ ಮಾಧವ ಇವರ ಆತ್ಮಕಥಾನಕ ಧಾರಾವಾಹಿ `ನಾಳೆ ಇನ್ನೂ ಕಾದಿದೆ’ 

ಅಧ್ಯಾಯ – ೭

ನಮ್ಮ ಮುತ್ತಜ್ಜನ ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ರಾವ್ ಬಹದ್ದೂರ್ ಬಿರುದಾಂಕಿತ ಜಡ್ಜ್ ಅಜ್ಜ – ರಾಮಪ್ಪ, ಐದನೆಯವರು. ಮದರಾಸ್ ಸೆಶ್ಶನ್ಸ್ ಕೋರ್ಟ್ ಜಡ್ಜ್ ಆಗಿ ಖ್ಯಾತರಾಗಿದ್ದ ಅಜ್ಜ, ತಮ್ಮ ಸೇವೆಗೆ ಮನ್ನಣೆಯಾಗಿ ರಾವ್ ಬಹದ್ದೂರ್ ಬಿರುದು ಪಡೆದವರು. ಮದರಾಸ್ ನಗರದ ಮಧ್ಯಭಾಗದಲ್ಲಿ ನಿಡುತೋಪಿನ ಕಾಲ್ದಾರಿಯ ಕೊನೆಗೆ ಕಾಸ್ಮಸ್ ಎಂಬ ವಿಶಾಲ ಬಂಗಲೆ ಅವರ ಆವಾಸವಾಗಿತ್ತು. ನಗರದ ಹೊರವಲಯದಲ್ಲಿ ಅವರ ಕೃಷಿತೋಟವೂ, ದೂರದ ಏರ್‌ಕಾಡ್‌ನಲ್ಲಿ ಕಾಫಿ ತೋಟವೂ ಇದ್ದುವು.

[ಜಡ್ಜ್ ಅಜ್ಜರಾವ್ ಬಹದ್ದೂರ್ ಯು.ರಾಮಪ್ಪ]

ಅಜ್ಜ ಪತ್ನಿಯನ್ನು ಕಳಕೊಂಡಾಗ ಮಗು ಲಕ್ಷ್ಮಿ ಆರು ತಿಂಗಳ ಶಿಶು. ಮಗು ಮೀನಾ ಮತ್ತು ಎಳೆಯ ಮಗು ಲಕ್ಷ್ಮಿಯನ್ನು ಮಂಗಳೂರಿನ ಮನೆ ಸೀಗೆಬಲ್ಲೆ ಹೌಸ್‌ಗೆ, ಅವರ ಸೋದರಿ - ಅತ್ತೆ ದೇವಮ್ಮನ ರಕ್ಷೆಗೆ ಕಳುಹಲಾಯ್ತು. ರಜಾದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳು ಮೀನಾ, ಲಕ್ಷ್ಮಿಯರು ಊಟಿ, ಏರ್‌ಕಾಡ್‌ನಲ್ಲಿದ್ದ ತಮ್ಮ ತಂದೆಯ ಬಳಿಗೆ ಹೋಗುವಾಗ ನಮ್ಮಮ್ಮ ವಸಂತಾ ಕೂಡಾ ಜೊತೆಗೆ ಹೋಗುವುದಿತ್ತು. ಮನೆಯ ಸುತ್ತ ಬೆಳೆಸಿದ ಕಿತ್ತಳೆ, ಸೇಬು, ಪೀಚ್ ತೋಟಗಳಲ್ಲಿ ಈ ಮಕ್ಕಳ ಸುತ್ತಾಟ.  ಊಟಿ, ಏರ್‌ಕಾಡ್‌ಗಳ ಬಳಿಕ ಮದರಾಸಿನಲ್ಲಿ ನ್ಯಾಯಾಧೀಶರಾಗಿ ಅಜ್ಜ ತಮ್ಮ ವೃತ್ತಿಜೀವನದ ಕೊನೆಯ ವರ್ಷಗಳನ್ನು ಕಳೆದಿದ್ದರು. ಏರ್‌ಕಾಡ್‌ನ ಅವರ ಮನೆ 'ಸುಗುಣ ನಿವಾಸ'ದಲ್ಲಿ ಅವರ ಮೊಮ್ಮಗಳು ಡಾ. ಬೇಬಿಲಕ್ಷ್ಮಿ ಈಗ ನೆಲಸಿದ್ದಾರೆ. ಹಣ್ಣುಗಳ ತೋಪು, ಕಾಫಿ ತೋಟವೆಲ್ಲ ಮಾರಾಟವಾಗಿ ಮನೆ ಮಾತ್ರ ಅಲ್ಲಿ ಉಳಿದಿದೆ.ಅಜ್ಜ ಅಲೋಶಿಯಸ್ ಯು.ಕಣ್ಣಪ್ಪ].